Barnaskapur

Tölum saman.  Það leysir málin.

Ísraelsher felldi þrjá Palestínumenn

Athugasemdir

[Sigurður M. Grétarsson (IP-tala skráð) 2.6.2007 kl. 20:13]

Gallinn er hins vegar sá að Ísraelar hafa hingað til neitað að tala við réttkjörna ríkisstjórn Palestínu.

[Árni Steingrímur Sigurðsson, 2.6.2007 kl. 20:36]

Ég held að þú hafir ekki lesið færsluna rétt.  Hún er reyndar opin í báða enda.  Hreint út sagt viljandi meira að segja.

[Geiri (IP-tala skráð) 2.6.2007 kl. 22:24]

"Gallinn er hins vegar sá að Ísraelar hafa hingað til neitað að tala við réttkjörna ríkisstjórn Palestínu."

Hvernig er hægt að ná saman við þá sem hafa það að stefnu að eyða Ísrael? Gætu þeir samið um að aðeins helmingur Ísraels yrði eyddur?

Annars er það stórt vandamál hversu klofin þjóð Palestínumanna er. Fatah og Hamas hafa eigin skæruliða sem fara eigin leiðir óháð því hver er við völd. Það er ómögulegt að semja um frið við einn á meðan annar er að skipuleggja árásir á sama tíma. 

[-hlé (IP-tala skráð) 3.6.2007 kl. 03:02]

til geira: en er eru ísraelsmenn ekki að eiða palestínu??!!!! 

og nú vitna ég t.d. í fréttina

 " 5.739 manns hafa nú látið lífið í átökum Ísraela og Palestínumanna frá því seinni uppreisn Palestínumanna braust út í september árið 2000, flestir þeirra Palestínumenn."

í fréttinni kemur fram að 1 kona frá ísrael hefur dáið á móti 54 palestínumönnum... og trúðu mér það sem ísraelsmenn kalla "herskáa" eru að stórum hluta óbreittir borgarar líka, það er í sumum tilvikum nóg að vera með hamar í skottinu... eða með mikin pening á þér sem finnst við tjékkpontin á múrnum, sem að hæglega gæti runnið til hryðjuverka að mati Israela... það eru þeir sem eru herskáir.. borgar sig að skjóta í nafni öryggisins!!

 trúðu mér það er einungis önnur þjóðin að fremja hriðjuverk!! og ég er svo heppin að hafa farið til beggja þessara landa, líka inná herteknusvæðin!

svo koma deilur innan palestínsku þjóðarinnar þessu ekki neitt við.. það er allt annar handleggur!

[Sigurður M Grétarsson, 3.6.2007 kl. 08:32]

Það er vissulega rétt að sumir Palestínumenn vilja fá aftur þau 55% lands síns, sem Sameinuðu þjóðirnar samþykktu að stela af Palestínumönnum árið 1947 til að afhenda gyðingaríki. Ég held að ef við Íslendingar hefðum fengið sömu meðferð frá alþjóðasamfélaginu væru líka til Íslendingar, sem vildu það. Eða þá bara hvaða þjóð, sem er. Aðrir vilja gefa eftir til að ná samningum um frið.

Ísraelar eru nú með mun meira en þau 55% landsins, sem þeim var úthlutað á sínum tíma því þeir hafa einnig hrakið Palestínumenn með morðum og hryðjuverkum frá meirihluta þeirra 45% landsins, sem þeim var úthlutað af Sameinuðu þjóðunum.

Vandamálið varðandi samningaviðræður felst fyrst og fremst í því að Ísraelar hafa aldrei ljáð máls á neinu, sem getur talist réttlátur friðasamningur. Þeir hafa aðeins boðið niðurlægjandi uppgafarskilmála og hafa kallað það rausnerlegt tilboð eins og tilboð Baraks frá árinu 2000 er dæmi um. Ísraelar höfnuðu mjög svo rausnarlegu tilboði frá Arabaþjóðum um daginn.

Ástæða sundrunar meðal Palestínumanna er fyrst og fremst vegna þess að sumir Palestínumenn eru tilbúnir til að fórna meirihluta lands síns og jafnvel gefa eftir rétt palestínskra flóttamanna erlendis til að snúa aftur til að geta öðlast frið meðan aðrir eru ekki tilbúnir til þess og vilja halda áfram að berjast fyrir landi sínu. Lái þeim hver sem vill.

Hvað árásir á Ísrael varðar þá eru árásir Ísraela á Palestínumann mun algengari og mun mannskæðari. Það liggja milli þrír og fjórir Palestínuman í valnum á móti hverjum einum Ísraela. Sjálfsmorðsárásir Palestínumana á Ísraela eru ekkert annað en afleiðing af hernámi Ísraela og áratuga grimmilegri kúgun þeirra. Til að hægt sé að semja um frið þarna þarf hernámið að taka enda og ekki bara hluti þess heldur það allt auk þess, sem það verður að tryggja rétt flóttamanna til að snúa aftur til þeirra svæða, sem þeir flúðu frá hvoru megin landamæra, sem þau svæði eru.

Við Evrópubúar ættum að þekkja það frá afleiðingum þeirra afarkosta, sem Þjóðverjar þurftu að sæta eftir fyrri heimstyrjöld að ósanngjarnir friðasamningar geta aldrei orðið grundvöllur varanlegs friðar.